zondag 2 november 2014

d(b)n 2 XI 2014

 
© Philip Jones Griffith

***

2 november 1996 - Eva Cassidy



je zou haar een cover-artiest kunnen noemen - maar mensen wat een stem, wat een bezieling, wat een groot vermogen om zich nummers eigen te maken zonder ze geweld aan te doen -  of het nou rock, jazz, folk, blues of gospel betreft -  maar dat is mijn bescheiden mening - ach ontdek het zelf maar - als dat tenminste nog nodig is



***
Lieve buurman,

Dat we met rode besjes op het schilderij in uw woonkamer hebben geschoten , u weet wel, dat landschapje boven de bank, met die pissende stier, had niets met smaak te maken.

***

De eerste dag in het kippenhuis zat erop.

Onder de douche inspecteerde ik mijn benen, en stuitte op de ene na de andere blauwe plek. Voornamelijk rond de kuiten, maar ook mijn armen en bovenbenen bleken niet ongeschonden uit de strijd te zijn gekomen.

Ik had er in het begin, om humane redenen nog voor gekozen om de stok, waar je gebruikelijk de op de grond belandde eieren mee opraapte, niet meteen tegen de in aanval schietende hanen te gebruiken. Maar ik was me op dat moment nog niet bewust van het kortstondige geheugen van dit pluimvee. Volgens deskundigen een seconde of vijf, maar dit kan en mag weerlegt worden. De dag werd in ieder geval afgesloten met een niet onaardig slaggemiddelde.

De hanen en hun harem (wiers samenstelling overigens elke dag veranderde) moesten het dus niet van hun geheugen hebben. Alles werd hen volledig door instincten ingegeven. Of het nu ging om het  stug bevruchten en produceren van eieren of om  het elimineren van de zwakste schakels.

Bij verwondingen diende je een kip dan ook rigoureus de nek om te draaien. Om groter leed te voorkomen, zo meldde het handboek.

Wanneer je dat om welke ethische reden dan ook niet zou doen, zou je jezelf later bij het oprapen van diezelfde kip, nog lelijk kunnen vertillen, aangezien het dier dan ineens een stuk lichter zou blijken dan je van tevoren had ingeschat.

Door goed bedoelde instincten mishandeld & leeg gevreten. Het deed me ineens aan oorlog denken. Zo grondig, zo af.

***

Geen opmerkingen: